Spread the Word! 2012 WIHW flyers are now available

Having trouble reading this email? View it in your browser.

Spread the Word! 2012 WIHW flyers are now available For the World Interfaith Harmony Week to really take off we need you to promote it to as many peope as possible. Many have answered the call and have been promoting the WIHW. We have received numerous requests for flyers that can posted at your schools, places of worship, and communities, and we are happy to announce that the flyers are now available for you to print and post. In This Newsletter WIHW 2012 flyer Submit Your Event Letters of Support Interfaith Tracking As a global event we made sure to design in the two main standard sizes: Letter (US) and A4. Download the flyer here: A4 Paper Size (International Size) Letter Paper Size (US Size) Please print these flyers out now and post them for others to see. We want to see these flyers everywhere! You never know whose life you might touch by such a seemingly small action. Some people lives may change forever just by happenning across a flyer you put up sparking their interest in working for interfaith harmony. 2012 Events Last year we saw the events initially trickle in and then had a major rush of events posted the month before the WIHW. It’s important that we begin posting event details as soon as possible in order that we can help promote your event as early as possible so that as many people as possible can learn about your event in advance. Even if you don’t have full details yet, you can still post tentative events and edit them later, the main thing is to just get the ball moving by committing to an event date and begin the promotion. Letters of Support If you haven’t done so yet, please submit your letter of support now. If you have already sent your letter of support please ask your colleagues to do so by reminding them how important it is for your community and organizations to show support for positive action. Interfaith Tracking Several months back we launched InterfaithTracking.com as a site dedicated to tracking interfaith events happening all year round and so far the response has been great as each month we are seeing more and more visitors coming and more events being posted. However we still have a way to go as we have some major improvements in the works for automating WIHW events posting between both sites and giving you more flexibility and options in creating and editing events. In the meantime please do post any of your upcoming events to this site so that all those interested in interfaith can learn more about what is happening both near them and globally.

Forward this email Do you know someone who might be interested in receiving this newsletter? Forward this email to them and help us spread the word!

Unsubscribe You’re receiving this newsletter from the Royal Islamic Strategic Studies Center because you signed up to our parent organization’s email list, which includes our other projects such as A Common Word, The Amman Message, Islam & Buddhism, Al-Tafsir.com, The Baptism Site of Jesus, and many others. Unsubscribe

Contact us 20 Sa’ed Bino Road, Dabuq PO BOX 950361 Amman 11195, JORDAN 00 962 6 5341168 www.rissc.jo outreach@rissc.jo

Laporan Tinjauan OIC Keempat Mengenai Islamophobia (Mei 2010 – April 2011)

Laporan Tinjauan OIC Keempat Mengenai Islamophobia (Mei 2010 – April 2011)

 Ringkasan Eksekutif

 

Laporan Tinjauan OIC Keempat Mengenai Islamophobia meliputi tempoh dari Mei 2010 sehingga April 2011. Berdasarkan corak laporan terdahulu, tren terkini Islamophobia dikatalogkan dan diperiksa. Dari segi analisis keseluruhan, Badan Tinjauan OIC telah mendapati wacana Islamophobia semakin meningkat sama ada di khalayak awam atau ruangan politik. Berdasarkan pemantauan harian Badan Tinjauan sepanjang tempoh laporan, beberapa individu dan kumpulan di Barat, termasuk gerakan dan parti politik sayap kanan, mengambil kesempatan atas kejahilan masyarakat berhubung nilai sebenar Islam dan membina imej negatif Islam, yang diputarbelitkan oleh media sejak peristiwa tragis 11 September, dalam menyemarakkan lagi Islamophobia.

Peningkatan Islamophobia, sama ada berpunca daripada situasi sosial atau didorong oleh pemuka masyarakat dan polisi-polisi yang diinstitusikan, telah terbukti berlaku di Eropah dan semakin meningkat di Amerika Syarikat. Tren ini ditunjukkan dalam pelbagai bentuk, termasuk serangan secara langsung dan penodaan rumah ibadah orang Islam, tanah perkuburan dan pelbagai pusat kegiatan Islam; persepsi awam yang semakin berkembang bahawa muslim menjadi ancaman terhadap budaya dan kedudukan “masyarakat Barat”, dan simbol-simbol Islam, khasnya tudung wajar dihadkan atau diharamkan sama sekali. Kekerapan insiden seumpama ini dilihat oleh pelbagai kaji selidik dan, dalam kes Eropah, diketuai oleh Setiausaha Agung PBB, Baan Ki-Moon dan Setiausaha Negara Amerika Syarikat, Hillary Clinton, untuk menyuarakan tentangan terhadap sikap tidak bertoleransi dan situasi yang membimbangkan mengenai kebebasan beragama di rantau tersebut.

Bab kedua laporan tersebut merujuk kepada pelbagai menifestasi Islamophobia di Barat. Berhubung Amerika Syarikat, Badan Tinjauan OIC memerhatikan beberapa insiden, yang paling mengejutkan dan keterlaluan ialah peristiwa membakar Al-Quran sepanjang 9 bulan dari September 2010 hingga April 2011. Mengenai kontroversi Masjid Ground Zero, barisan pembangkang yang diketuai oleh parti dan politikus sayap kanan menimbulkan perdebatan palsu dengan mempersoalkan asas perundangan pembinaan sebuah pusat Islam berhampiran dengan Ground Zero. Perdebatan tersebut jelas menimbulkan prejudis terhadap imej umat Islam dengan meniupkan logika “bersalah secara persatuan” yang mencadangkan bahawa seseorang muslim, dan dengan kaitan Islam, bertanggungjawab terhadap Ground Zero dan, kerana itu, mereka perlu “dibuang” daripada kawasan tersebut.

Antara insiden lain yang direkodkan di Amerika Selain ialah agenda Tea Party Movement, yang secara terbuka menyokong kebencian terhadap muslim, cadangan “Pengharaman Syariah” yang berjaya dalam kalangan negeri-negeri Oklahoma, dan pendengaran umum berhubung “radikalisasi Komuniti Muslim Amerika” yang dimulakan oleh Peter King, Pengerusi Jawatankuasa Dewan Keselamatan Dalam Negeri Amerika Syarikat. Pendengaran tersebut membawa kepada perdebatan berasaskan prejudis dan kecenderungan bahawa muslim berpotensi menjadi pengganas, yang dalam pandangannya, menolak untuk bekerjasama dalam usaha negara “memerangi keganasan”. Perdebatan ini, walau apa pun hasilnya, boleh membawa kepada ketakutan dan ketidakpercayaan terhadap komuniti muslim.

Mengenai Islamophobia di Eropah, pelbagai kajian dan soal selidik daripada institusi berwibawa telah mendedahkan mitos bahawa Islam mempromosikan sikap tidak bertoleransi dan pendatang Islam merupakan ancaman kepada identiti kebangsaan Eropah serta menjadi beban ekonomi dan sosial. Mitos ini diburukkan lagi di banyak negara di mana ahli politik terkemuka menimbulkan perdebatan tidak sihat tentang Islam, dengan membuat telahan, yang boleh mengesahkan andaian peribadi masing-masing, berhubung kegagalan multiculturalisme, seperti ketidakmampuan Eropah untuk hidup dan menerima muslim secara harmoni. Beberapa individu lain yang turut mencambahkan perdebatan menentang muslim termasuk editor Denmark, Fleming Rose yang menerbitkan buku “Tyranny of Silence” dan Thilo Sarrazin, ahli politik Jerman dan bekas ahli Lembaga Eksekutif Deutsche Bundesbank, yang menulis buku seterusnya bertajuk “Germany Abolishes Itself”. Kedua-duanya berpandangan Islam menjadi ancaman sebenar kepada negara. Geert Wilders pula telah mengumumkan hasratnya untuk menyajikan satu lagi filem pendek mengenai Nabi Muhammad. Kedua-dua tren wacana berprofail tinggi ini jelas melawan semangat kepelbagaian budaya dan hak kebebasan manusia, di mana pandangan radikal terhadap Islam dibenarkan dan mendatangkan sikap tidak bertoleransi terhadap muslim. Ia diterima secara sosial dan dijustifikasikan secara moral dan intelektual.

Tinjauan juga turut memperhatkan bahawa Media Barat berperanan sebagai kunci utama dalam membakar budaya anti-muslim. Sebagai contohnya, kajian-kajian telah menjelaskan kekerapan mereka menekankan perkataan seperti: “keganasan”. “pengganas”, “pelampau”, “fanatik”, “radikal” dan “fundamentalis” yang dikaitkan dengan Islam dan ummah Islam secara umum. Sentimen anti Islam begitu jelas kerana pihak media suka mengulang maklumat palsu hingga berlabuh di minda orang ramai, secara sedar atau tidak sedar, bahawa Islam menjadi ancaman yang perlu ditangani dan dihapuskan oleh semua. Kajian dan aduan yang diterima badan berwibawa juga tanpa ragu lagi dan secara statistik membuktikan bahawa muslim telah didiskriminasi dalam pekerjaan dan layanan buruk dalam persekitaran kerja.

Dalam bab ketiga, laporan telah menggariskan perkembangan positif bagi membenteras Islamophobia. Antaranya, Resolusi oleh Majlis Eropah mengenai “Islam, Islamisme dan Islamophobia di Eropah” yang mengecam pengharaman penuh niqab di Perancis, menggesa agar kebebasan bersuara dibezakan dari ucapan kebencian, dan meminta pihak Switzerland membatalkan pengharaman terhadap penubuhan menara masjid. Sejumlah pemimpin di Jerman menyuarakan isu penghijrahan muslim secara positif, dan di United Kingdom, Kumpulan Semua Ahli Parlimen mengenai Islamophobia telah dilancarkan di Dewan Rakyat. Pihak Berkuasa British juga tidak membenarkan Pastor Terry Jones memasuki negara Britain, dengan kenyataan bahawa Britain menentang ekstrimisme. Agensi Persekutuan Amerika Syarikat juga menolak trademark sebuah organisasi berbunyi “Stop Islamization of America” atas dasar bahawa ia menjatuhkan maruah komuniti muslim. Manakala, Majlis Bandaraya Los Angeles telah menyebut bahawa mereka hanya memihak kepada mana-mana perundangan yang bertujuan untuk memerangi Islamophobia dan tindakan keganasan terhadap umat Islam perlu diberi perhatian.

Dalam bab keempat berkaitan rangka kerja Hak Asasi Manusia, laporan membentangkan kronologi aspek operasi penglibatan OIC mengenai Islamophobia, sepanjang tempoh laporan, mengikut undang-undang antarabangsa dan meletakkan satu asas untuk mencari konsensus di samping menjalinkan hubungan diplomasi pelbagai hala mengikut keutamaan. Dalam hal ini, dan berdasarkan mandat yang berkaitan, OIC telah mengadakan mesyuarat pakar di Istanbul bagi mengenal pasti asas perundangan bagi konsep “fitnah terhadap agama” dan menilai keperluan dan cara  mengembangkan kerangka perundangan semasa yang sesuai.

Berikutan mesyuarat Istanbul, Setiausaha Agung OIC, Prof Ekmeleddin Ihsanoglu, dalam kenyataannya pada sesi ke-15 Majlis Hak Asasi Manusia di Geneva, telah menggariskan lapan cadangan untuk tindakan yang akan diambil, di peringkat negara dan antarabangsa, bertujuan memerangi sikap tidak bertoleransi terhadap agama. Setiausaha Agong juga menyeru penubuhan Badan Tinjauan dalam sistem PBB untuk memantau perlakuan tidak bertoleransi terhadap agama di seluruh dunia. Berdasarkan lapan pendekatan yang digariskan oleh Setiausaha Agong, OIC atas semangat berkompromi dan keputusan berdasarkan konsensus – menaja resolusi baru ke atas “memerangi sikap tidak bertoleransi, “stereotype” negatif, stigmatisasi dan diskriminasi, dombaan kepada keganasan dan keganasan terhadap individu berdasarkan agama dan kepercayaan mereka” yang telah diluluskan secara konsensus pada sesi ke-16 Majlis Hak Asasi Manusia, di Geneva. Resolusi tersebut, di samping membina platform konsensus baru, diwujudkan secara berasingan dan disediakan untuk pendekatan yang pelbagai dalam menyeru ke arah tindakan yang perlu diambil dari sudut pentadbiran, politik dan perundangan di peringkat negara dan antarabangsa.

Dalam bab kelima, laporan menerangkan pelbagai langkah dan tindakan yang diambil oleh OIC, dalam penyelarasan dan kerjasama dengan pihak-pihak berkaitan yang berkepentingan untuk memerangi Islamophobia. Tindakan tersebut bertujuan meningkatkan kesedaran, menjalinkan usaha diplomatik untuk menarik perhatian masyarakat antarabangsa dan menunjukkan kes-kes kritikal dalam sikap tidak bertoleransi terhadap agama, di samping bertindak balas terhadap perlakuan dan penerbitan berunsur Islamophobia. Antara peristiwa-peristiwa yang ditaja atau diambil  bahagian oleh OIC ialah:

1. Perbincangan Meja Bulat mengenai Islamophobia, yang diadakan semasa 3rd Alliance of Civilizations Global Forum, di Rio de Janeiro.
2. Program mengenai pendekatan normatif terhadap Islamophobia yang dianjurkan oleh pihak daripada Persidangan Peringkat Tinggi OSCE mengenai Toleransi dan Diskriminasi.
3.  Syarahan oleh Ketua Setiausaha OIC bertajuk “Membina Jambatan-Dialog Antara Budaya, Identiti dan Penghijrahan” sebagai sebahagian daripada Siri Syarahan Geneva, dianjurkan oleh Institut Latihan dan Penyelidikan PBB (UNITAR).
4. Pelbagai acara lain di peringkat serantau dan antarabangsa.

 Laporan ini berakhir dengan satu set syor yang menggariskan strategi memerangi Islamophobia dan peningkatan sikap tidak bertoleransi serta prejudis terhadap umat Islam melalui tindakan bersepadu antarabangsa, yang melayakkan pemerhatian khusus diberi terhadapnya.

Untuk mendapatkan laporan penuh bagi ringkasan eksekutif ini, sila dilayari lelaman Pertubuhan Kerjasama Islam (Organization of Islamic Cooperation atau OIC), di: www.oic-oci.org/uploads/file/Islamphobia/2011/en/islamphobia_rep_May_2010_to_April_2011_en.pdf

 

 Disediakan oleh;

Urus Setia Gabungan Pertubuhan Islam Bukan Kerajaan (ACCIN)

https://accinmalaysia.wordpress.com

 

Laporan Tinjauan OIC Ketiga Mengenai Islamophobia (Mei 2009 – April 2010)

Laporan Tinjauan OIC Ketiga Mengenai Islamophobia (Mei 2009 – April 2010)

Ringkasan Eksekutif

Laporan Tinjauan OIC Kali Ke-3 dibuat meliputi tempoh Mei 2009 hingga April 2010. Sepanjang tempoh ini, Islamophobia yang dilihat sebagai suatu ancaman getir yang mengancam keamanan dan keselamatan serantau dan global terus menjadi punca kebimbangan di Barat, Eropah dan Utara Amerika. Hak asasi muslim dilanggari dan kebebasan beragama mereka dihalang. Situasi ini memerlukan perhatian serius memandangkan men”stereotype”kan muslim atau Islam sebagai “pengganas, kejam, tidak sesuai”; liputan berat sebelah media; wacana politik anti-Islam- terutama parti politik kanan di Eropah-; dan serangan, penganiayaan, penghinaan dan keganasan yang ditujukan terhadap masjid, muslim, harta benda dan perkuburan mereka terus berlaku. Situasi ini lebih menjengelkan dengan penerbitan kartun tanpa henti yang menghina Nabi Muhammad s.a.w. Hasil referendum di Switzerland pada 22 November 2009, yang membawa kepada pindaan Perlembagaan Switzerland yang mengharamkan pembinaan menara masjid menjadi menifestasi jelas Islamophobia yang dilindungi Perlembagaan terhadap kempen menentang Islam.

 Justeru, Laporan Tinjauan OIC kali ke-3 ini mengandungi beberapa bahagian penting seperti berikut:

 

1)     Islamophobia di Eropah dan Amerika

Kajian telah dibuat termasuk oleh EFRA mendedahkan bahawa jenayah, gangguan dan diskriminasi perkauman terhadap ummah Islam di Eropah bertambah teruk, seperti pengharaman pihak Swiss terhadap pembinaan menara masjid sebagaimana ia turut mencetuskan perdebatan berkaitan identiti Perancis. Beberapa kumpulan sayap kanan dan masyarakat di Britain, Sepanyol, Switzerland, Greece dan Itali telah melancarkan bantahan, petisyen mahkamah serta tindakan undang-undang bagi menghalang pembinaan masjid. Kempen anti Islam oleh Geert Wilders turut dicontohi oleh ahli politik pelampau sayap kanan di Eropah untuk kepentingan politik mereka. Peningkatan pelbagai insiden Islamophobia jelas berlaku seperti berikut:

• Insiden berkaitan masjid meningkat sebanyak 100%
• Penodaan terhadap perkuburan Islam sebanyak 75%
• Insiden berkaitan purdah dan burqah sebanyak 500%
• Kempen politik dan sosial terhadap Islam dan Ummah Islam sebanyak 5 kali
• Sikap tidak bertoleransi terhadap simbol-simbol suci Islam lebih dari 100%
• Diskriminasi terhadap ummah Islam dalam bidang pendidikan, tempat kerja, lapangan terbang dan sebagainya sebanyak 100%

Sementara di Amerika, ummah Islam menghadapi lebih banyak diskriminasi. Islamophobia di Amerika pada dasarnya dicirikan kepada dua tren, iaitu memburukkan profail ummah Islam ekoran 11 September dan mengambil kesempatan daripada para pengarang di Amerika untuk melonjakkan lagi Islamophobia di Eropah. Pada Oktober 2009, Laporan Kebebasan Beragama Antarabangsa, Jabatan Negara AS agak kritikal untuk menerima resolusi memerangi fitnah agama, begitu juga untuk menerima OIC yang menekankan perlunya resolusi anti fitnah tersebut di badan PBB.

 

2)     Islamophobia Diakui oleh Beberapa Sarjana Barat

Serangan Islamophobia bukan sahaja diakui sesetengah sarjana Barat, bahkan sesetengah putar belit dan salah faham mengenai Islam dan ummah Islam juga turut dinyatakan. Contohnya, John Esposito telah menulis tentang Islam dan ummah Islam dengan membangkitkan isu seperti “militant Islam”, tudung dan demokrasi. Manakala, Karen Armstrong mendapati dalam ajaran nabi Muhammad mengandungi teologi keamanan dan toleransi. Deepa Kumar berhujah bahawa kartun Denmark berkaitan Nabi Muhammad hanyalah serangan perkauman semata-mata. Liz Fekete mewujudkan semula hubungan antara perkauman dan kawalan imigresen serta berhujah bahawa ummah Islam ‘Eropah’ ditonjolkan di media sebagai warga yang tidak boleh dipercayai.

 

3)     Manifestasi Islamophobia

Adalah malang sekali apabila Islamophobia berlaku dan diterima secara meluas di Barat. Ia dijelmakan dalam pelbagai bentuk dan terus meningkat dalam pelbagai bidang masyarakat Barat. Berikut adalah manifestasi utama Islamophobia sepanjang laporan ini dibuat:

a)     Menifestasi Media Terhadap Islamophobia. Peranan media  dalam membentuk pendapat umum dan dasar awam tidak mengambil peranan positif dalam menyatakan isu-isu berkaitan Islamophobia. Contohnya dalam kes pembunuhan Marwa al-Sherbini di Dresden, Jerman pada 1 Julai 2009, media Jerman memaklumkan kepada rakyat Jerman bahawa defendan telah membunuh saksi dalam mahkamah daerah dan alasannya ialah pergaduhan di taman permainan kanak-kanak. Hakikatnya, media tersebut tidak menyatakan bahawa saksi tersebut ialah seorang wanita Islam dan pertengkaran itu sebenarnya berakhir dengan defendan menjerit kepada wanita Islam itu perkataan ‘Islam b***’ dan ‘pengganas’. Media mengaitkan Islam dengan kejadian serangan terhadap Fort Hood, di Amerika, dan kes-kes plot keganasan bangsa Somalia dan Nigeria.

b)     Menifestasi Intelektual Terhadap Islamophobia. Menurut pelapor khas PBB, En. Doudou Diene, tren politik dan ideologi semasa kuat dipengaruhi oleh legitimasi intelektual dan saintifik terhadap elemen perkauman, xenophobia dan sikap tidak bertoleransi. Tren ini jelas kelihatan dalam sejumlah buku yang diterbitkan oleh beberapa penulis dengan tujuan untuk memanfaatkan peluang dalam meningkatkan Islamophobia dan mengubah imej Islam dan ummah Islam. Contohnya, Andrew Bostom dalam bukunya The Legacy of Jihad  menerangkan bahawa Jihad Islam bersifat pemusnah.

c)      Manifestasi Politik dan Perundangan Terhadap Islamophobia. Pengharaman ke atas pembinaan menara-menara masjid di Switzerland menjelaskan bahawa Islamophobia telah pun wujud dalam bentuk institusi dan perundangan.  Ia melanggar hak asasi ummah Islam di Switzerland, bahkan dikecam oleh pelbagai kerajaan, NGO, badan hak asasi, termasuk Pesuruhjaya Hak Asasi Manusia PBB dan Amnesty International. Terdapat banyak insiden Islamophobia dalam bidang politik yang ditunjukkan khasnya dalam kempen ahli politik kanan, termasuk Geert Wilders dll.

d)     Islamophobia Dalam Kartun. Buktinya, dua percubaan membunuh didakwa berlaku kepada kartunis Denmark dan Sweden pada Januari dan Mac 2010 telah mendorong beberapa akhbar Nordic untuk mencetak semula kartun sebagai memihak kepada kebebasan bersuara. Sementara itu, pada Februari 2010, akhbar Norway, Dagbladet telah menerbitkan sebuah karikatur Nabi Muhammad dengan mengaitkan kartun kontroversi di halaman Facebooknya.

Dari sudut perkembangan positif, pada 26 Februari 2010, akbar Denmark “Politiken” dan Pengarah bagi 8 pertubuhan daripada Negara Anggota OIC, iaitu seramai 94,923 ahli, daripada keturunan Nabi Muhammad S.A.W., yang diwakili oleh peguam mereka mencapai penyelesaian terhadap pertikaian yang timbul daripada cetakan semula kartun Nabi Muhamad S.A.W. dalam Politiken. Penyelesaiannya Politiken wajib mengeluarkan pernyataan maaf kerana mencetak kartun tersebut.

e)     Manifestasi Struktur Terhadap Islamophobia. Ummah Islam terus menghadapi masalah dalam mendapat keperluan asas seperti pekerjaan, tempat tinggal, penjagaan kesihatan dan pendidikan akibat daripada stereotype tersebut. Banyak insiden menunjukkan situasi ini semakin meningkat. Antaranya, pertimbangan BBC terhadap perlantikan seorang Muslim sebagai ketua agama dan etika sebagai suatu ‘penghinaan’ bagi orang Kristian; menganggap wanita muslim yang bekerja sebagai pencuci di Italy sebagai satu ‘ancaman keselamatan’ dan keengganan doktor Jerman untuk merawat seorang remaja yang bernama Jihad iaitu perkataan Arab  yang bermaksud perjuangan suci atau perang; dan pengusiran pelajar muslim daripada persekolahan di Kanada hanya kerana tidak mahu menanggalkan tudung.

 

4)     Beberapa Perkembangan Positif

Hasil daripada beberapa tindakan yang telah diambil oleh OIC, maka Laporan Tinjauan kali ini mendapati terdapat beberapa perkembangan positif dapat dilihat antaranya:

a)     Pada 10 Julai 2009, Ireland telah meluluskan satu Rang Undang-undang  di mana sesiapa yang mengkritik mana-mana agama dikenakan hukuman denda sehingga  25,000 Euro.

b)     Senat Czech telah mengharamkan kemunculan ahli politik Belanda iaitu Geert Wilders yang ingin memaparkan filem Fitna tersebut di Senat pada November 2009.

c)      Mahkamah di Denmark telah mengenakan bayaran kepada seorang lelaki yang menggantung poster anti Islam.

d)     Hukuman dijatuhkan kepada seseorang oleh pihak mahkamah di Belanda kerana menghina ummah Islam.

e)     Mahkamah di Perancis mengharamkan risalah-risalah yang bertujuan untuk menyerang rancangan membina masjid.

f)      Ucapan Kaherah oleh Presiden Obama telah menjanjikan ‘Permulaan Baru’ kepada dunia Islam dan beliau telah mengeluarkan arahan untuk berhenti menggunakan konsep menghina Islam seperti “War on Terror”.

g)     Resolusi telah bersetuju untuk  mengisytiharkan 24 September 2009 sebagai Hari Islam di Hawaii.

h)     Jawatankuasa Pendidikan Majlis New York menyeru untuk menambah cuti muslim iaitu Aidilfitri dan Aidiladha dalam kalendar sekolah.

 

5)     Tindakan yang Diambil oleh OIC

Beberapa tindakan telah diambil oleh OIC bagi membanteras budaya Islamophobia dalam kalangan masyarakat antaranya:

a)     Sekretariat OIC telah berkaitan dalam pelbagai aktiviti untuk meningkatkan kesedaran tentang implikasi buruk Islamophobia kepada keamanan global.

b)     Setiausaha Agung OIC telah menyuarakan kebimbangan terhadap isu-isu berkaitan kepada pemimpin-pemimpin dan pegawai Barat termasuk mengadakan mesyuarat dengan Setiausaha Negara Amerika Syarikat, Menteri Luar Perancis dan Jerman, Presiden Parlimen Eropah dan Persidangan UNESCO ke-35.

c)      Badan Tinjauan Islamophobia OIC terus memantau perbuatan pihak pelampau Islamophobia dengan mengeluarkan kenyataan-kenyataan, hubungan diplomatik serta mengadakan mesyuarat dua hala.

d)     Setiausaha Agung OIC telah menghantar surat kepada rakan sejawatnya di Liga Amerika Arab dan Majlis Kerjasama Teluk bagi mendapatkan sokongan mereka untuk mencapai satu pendirian bersama mengenai isu Islamophobia.

e)     Sekretariat Agung OIC mengadakan mesyuarat bersama Wakil Tetap OIC di Jeddah yang menekankan ciri-ciri larangan tersebut dan mendesak kerajaan Swiss untuk menukar keputusan tersebut.

f)      Resolusi yang ditaja oleh OIC berkaitan ‘Fitnah Terhadap Agama’ berjaya diluluskan di Majlis Hak Asasi Manusia dan Perhimpunan Agung PBB.

g)     Wakil-wakil OIC menghadiri acara-acara penting yang berkaitan dengan Islamophobia termasuk mesyuarat ‘Penyesuaian Sejarah’ di Universiti Cambridge, Sesi ‘Toleransi dan Tiada Diskriminasi’ dan ‘Kebebasan Bersuara’ pada Mesyuarat Perlaksanaan Dimensi Manusia 2009 (HDIM) dan lain-lain.

h)     OIC turut menghadiri acara berkaitan Dialog dan Pemahaman termasuk Lawatan Ketua Setiausaha Negara Amerika Syarikat, Mesyuarat Dialog di Korea dan Persidangan Dialog Peradaban yang dianjurkan bersama oleh Kerajaan Azerbaijan dan OIC di Baku.

 

6)     Visi dan Cadangan OIC

Di hadapan undang-undang tertentu dan perjanjian-perjanjian antarabangsa untuk melindungi hak asasi manusia, Islamophobia terus berlaku. Infrastuktur undang-undang antarabangsa yang sedia ada telah gagal menangani isu semasa ini. Justeru, kepentingan membendung Islamophobia dan fitnah terhadap agama dengan berkesan amat diperlukan.

Untuk membendung Islamophobia dan bahayanya, terdapat beberapa keperluan : (i) meningkatkan kesedaran global terhadap prinsip asas kesederhanaan dan pemodenan dalam Islam; (ii) menyedarkan masyarakat antarabangsa mengenai implikasi bahaya fenomena Islamophobia; (iii) mengeluarkan jawapan dan bantahan terhadap insiden Islamophobia; (iv) mengutuk perbuatan pihak pelampau Islamophobia dengan menyeru kerajaan dan pihak berkuasa untuk mengambil tindakan yang sesuai.

 

Badan Tinjauan OIC telah menyediakan syor-syor berikut untuk menangani Islamophobia di Barat:

a)     Rangka kerja normatif yang sedia ada untuk memerangi sikap tidak toleran serta diskriminasi dilaksanakan dengan tujuan untuk membangunkan strategi bagi mengelakkan eksploitasi politik terhadap isu Islamophobia.

b)     Perang ke atas keganasan tidak boleh menjadi perang ke atas ummah Islam.

c)      Ummah Islam perlu menikmati kesejahteraan, penerimaan budaya dan kebebasan beragama tanpa ditakut-takutkan secara politik atau sosial.

d)     Kerajaan Barat, pembuat dasar dan institusi-institusi masyarakat madani mesti bersuara dengan pantas dan jelas untuk menghadapi sebarang manifestasi perkauman terhadap ummah Islam.

e)     Negara-negara Barat mesti membuat pencegahan undang-undang, untuk menerbitkan atau mengucapkan perkataan yang melampau atau menghina perkara yang dianggap suci oleh mana-mana agama dan pengikutnya. Diskriminasi atas dasar bangsa, etnik dan agama juga harus dilarang oleh undang-undang.

f)      Jenayah kebencian harus ditakrifkan lebih luas dan defisit maklumat perlu ditangani.

g)     Generasi muda harus disediakan dengan program-program pendidikan yang dapat membangkitkan semangat toleransi, persefahaman dan rasa hormat kepada ‘yang lain’.

h)     Pihak kerajaan patut membantu atau menggalakkan penubuhan badan kawal-selia media untuk menangani manifestasi diskriminasi dan perkauman. Media harus menjalankan fungsinya dengan cara yang bertanggungjawab.

i)       Dasar-dasar integrasi juga mesti dilaksanakan.

 

Untuk mendapatkan laporan penuh bagi ringkasan eksekutif ini, sila dilayari lelaman Pertubuhan Kerjasama Islam (Organization of Islamic Cooperation atau OIC), di: www.oic-oci.org/uploads/file/Islamphobia/2010/en/Islamophobia_rep_May_22_5_2010.pdf.pdf

 

 Disediakan oleh;

Urus Setia Gabungan Pertubuhan Islam Bukan Kerajaan (ACCIN)

https://accinmalaysia.wordpress.com

Laporan Tinjauan OIC Kedua Mengenai Islamophobia (Jun 2008 – April 2009)

Laporan Tinjauan OIC Kedua Mengenai Islamophobia (Jun 2008 – April 2009)

Ringkasan Eksekutif

Islamophobia bertentangan dengan nilai-nilai asas manusia dan prinsip-prinsip hak asasi yang melindungi manusia daripada diskriminasi dan sikap tidak bertoleransi. Tindakan perkauman, diskriminasi dan sikap tidak bertoleransi mencabar amalan hak asasi manusia dan kebebasan ummah Islam terus meningkat di Barat. Ini menyumbang kepada salah faham terhadap Islam dalam masyarakat bukan Islam dan menyebabkan meningkatnya layanan berbeza, profil negatif dan stereotaip terhadap ummah Islam yang tinggal atau melawat negara Barat. Keadaan ini diburukkan lagi oleh penerbitan, produksi video dan kenyataan anti-Islam oleh individu dan kumpulan yang berkepentingan. Ini mewujudkan kecurigaan dan syak wasangka antara Dunia Islam dan Dunia Barat yang memerlukan pendirian segera dan bersama terhadap segala bentuk dan menifestasi diskriminasi dan sikap tidak bertoleransi.

Laporan ini lebih fokus untuk menggariskan penglibatan penting antara Dunia Islam dan Dunia Barat yang bertujuan untuk memerangi fenomena ini. Ia menarik perhatian terhadap beberapa perkara, antaranya:

1-     Islamophobia dalam segala bentuk dan manifestasinya mempunyai potensi yang boleh mendatangkan bahaya kepada keamanan dan keselamatan global dan sewajarnya perlu ditangani dengan segera dan secara kolektif oleh masyarakat antarabangsa. Pelbagai insiden menjelaskan bahawa fenomena Islamophobia juga menular di seluruh dunia, termasuk Eropah, Amerika dan negara-negara Barat.

2-     Didorong faktor sejarah, budaya dan psikologi, bentuk terkini Islamophobia memberi kesan dalam kerja-kerja penyelidikan, laporan, rencana, tulisan institusi dan ahli akademik terkenal. Pelbagai fitnah dan tindakan negatif melalui ucapan, artikel, buku, dokumentari dan pertemuan telah mengesahkan menularnya kempen yang sistematik, bermotivasi dan berterusan bagi menentang Islam dan penganutnya. Ia juga turut menyenaraikan beberapa keadaan yang membimbangkan dan semakin aktif di kebanyakan tempat di dunia Barat  termasuklah kebencian, diskriminasi dan sikap tidak bertoleransi terhadap Islam dan umat Islam.

3-     Badan Tinjauan berjaya menghasilkan beberapa perkembangan positif. Islamophobia sebagai isu besar yang mencabar keharmonian ummah manusia membahayakan proses dialog dan persefahaman antara tamadun dan budaya. Ini dibuktikan oleh pelbagai keputusan diambil oleh sebilangan kerajaan dan masyarakat Barat bagi menjauhkan diri daripada pengiat Islamophobia yang terkenal dan aktiviti mereka. Antaranya;

• Keputusan Mahkamah Amsterdam untuk menjalankan prosiding jenayah terhadap ahli politik sayap kanan, Geert Wilders, produser anti-Islam yang menerbitkan filem Fitna.
• Pengundian di Swiss Lower House yang menentang resolusi yang menuntut pengharaman membina menara masjid di Switzerland.
• Nada positif Presiden Amerika Syarikat, Barak Obama sewaktu kempen pilihanraya.
• Bual bicara oleh Jawatankuasa Perhubungan Luar Senat AS ke arah menjalinkan hubungan dengan umat Islam di seluruh dunia
• Syor-syor membina yang memberi latar belakang untuk pendekatan konstruktif.

4-     Antara faktor Islamophobia ialah gambaran negatif dan salah terhadap Islam di sekolah dan institusi pendidikan, antaranya; i) Dengan mengabaikan pengetahuan yang betul tentang Islam, ii) Menyerlahkan gambaran negatif tentang Islam dan Muslim, iii) Melakukan penghinaan dan penderaan lisan atau fizikal di sekolah, iv) Menafikan keperluan menangani isu Islamophobia.

5-     Laporan juga meringkaskan prosiding dilakukan oleh pihak OIC di Majlis Hak Asasi Manusia dan Perhimpunan Agung PBB yang membentuk ikatan kukuh antara Dunia Islam dan Dunia Barat. Dengan berpegang kepada prinsip undang-undang antarabangsa, OIC bersedia mencari penyelesaian berdasarkan kerangka yang sedia ada. Usaha OIC untuk mencapai persetujuan mengenai isu fitnah terhadap agama (defamation of religions) di PBB mendapat banyak sokongan.

6-     Isu fitnah terhadap agama bukan sahaja digunakan untuk mencipta beberapa persepsi media dan pemikiran Barat, bahkan dikelirukan dengan kerangka yang sedia ada mengenai kebebasan berekspresi. Kejayaan resolusi UNGA dan UNHRC mengenai fitnah terhadap agama menjadikannya satu konsep yang berdiri dengan legitimasi antarabangsa. Ia tidak wajar digambarkan sebagai mengambil hak kebebasan berekspresi.

7-     Kedudukan OIC dalam isu fitnah terhadap agama ialah berdasarkan banyak peruntukan dalam instrument antarabangsa, termasuk Piagam PBB dan resolusi-resolusi berkaitan. Fitnah terhadap agama, sebagai menifestasi Islamophobia, tidak terhad kepada agama sahaja, kerana suatu idea yang abstrak juga boleh menjadi target dikritik dan  dipermainkan. Kesan sebenar terhadap fitnah ini ialah kempen kebencian dan stereotype negatif secara terang-terangan yang mensasarkan semua prinsip asas dan penganut Islam secara individu atau berkumpulan. Ia menggambarkan mereka sebagai bahaya, tidak bertamadun dan pengganas. Alat yang digunakan untuk mencapai matlamat ini disembunyikan di bawah panji-panji kebebasan bersuara. Dalam kehidupan sebenar, sasaran kempen fitnah ini ialah setiap identiti, maruah, harga dan keyakinan diri seorang muslim. Mangsa serangan ini menjadi paria, orang buangan dan sasaran ejekan, bahkan menjadi subjek penderaan fizikal dan psikologi.

8-     Kedudukan OIC dalam isu penting ini diasaskan pada peruntukan undang-undang antarabangsa, dan terutamanya dalam pelbagai instrument undang-undang antarabangsa. Sebagai contoh, Deklarasi Hak Asasi Manusia Sejagat, dalam Artikel 7 menyatakan: “Semua orang berhak mendapat perlindungan yang sama daripada sebarang diskriminasi dan daripada sebarang hasutan terhadap diskriminasi sedemikian”. Artikel 12: “Tiada siapapun boleh menjadi subjek diserang maruah, reputasi dsb.”

9-     Hampir semua undang-undang, instrumen dan perjanjian antarabangsa dengan jelas menyebut bahawa kebebasan berekspresi perlu diamalkan dengan tanggungjawab, antaranya:

The International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) menyebut dalam Artikel 19:    “…Pengamalan hak-hak ini [termasuk hak berekspresi] membawa bersamanya tugas dan tanggungjawab khas. Ia boleh tertakluk kepada sekatan tertentu.”

Artikel 20: Sebarang advokasi terhadap kebencian antara negara, bangsa atau agama yang merupakan hasutan kepada diskriminasi, permusuhan atau keganasan dilarang oleh undang-undang”.

Artikel 10 The European Convention on Human Rights menyebut: “Pengamalan kebebasan ini, memandangkan ia membawa bersamanya tugas dan tanggungjawab, tertakluk kepada formaliti, syarat, sekatan atau penalti.”

Sebagai tambahan, Perhimpunan Agung PBB telah meluluskan sebilangan resolusi yang mengecam tindakan fitnah terhadap agama sejak tahun 1999. Resolusi UNGA  (A/Res/53/140) Tahun 1999 menetapkan dalam perenggan No. 4:

“Di samping itu menggesa negara-negara, selaras dengan piawai antarabangsa dan hak asasi manusia, untuk mengambil semua langkah-langkah sewajarnya untuk memerangi kebencian, sikap tidak bertoleransi dan tindakan keganasan yang didorong oleh sikap tidak bertoleransi agama.”

10-  Sekretariat Agung OIC juga terlibat dalam pelbagai aktiviti, termasuk kerjasama dengan organisasi antarabangsa seperti UN, EU, OSCE, AoC dll, begitu juga pelbagai institusi, universiti dan badan pemikir. Setiausaha Agung telah menghadiri dan membincangkan Islamophobia dalam banyak peristiwa, seperti the International Conference on the Muslim world and the West, di Kuala Lumpur, Malaysia, Muslim and Western Countries’ Forum di Astana, Kazakhstan, Interfaith Dialogue di PBB di New York, US; Rabat Follow-up on Fostering Dialogue among Cultures and Civilizations di Copenhagen, Denmark; dan OIC Inter-Institutional Forum on Universal Shared Values di Geneva, selain lawatan beliau ke beberapa Negara Eropah. OIC menjadi penaja bersama beberapa persidangan di atas. Pemeteraian Memorandum Persefahaman antara OIC dan AoC ialah antara langkah ke hadapan ke arah yang betul.

11-  OIC menginginkan dialog yang jujur dan berorientasikan hasil berdasarkan persefahaman dan penghormatan bersama antara Dunia Barat dan Dunia Islam di semua peringkat, termasuk di akar umbi. Dalam usaha membendung musuh nombor satu Islamophobia dan menggalakkan keamanan dan toleransi dalam kalangan penganut pelbagai agama dan budaya, dialog ini perlu melalui kehendak politik yang kuat yang bertujuan untuk membangunkan strategik yang akan menekankan perlaksanaan undang-undang nasional dan antarabangsa yang sedia ada serta mengenal pasti nilai-nilai  dan prinsip-prinsip. Cadangan perdamaian bersejarah antara Islam dan Kristian oleh Setiausaha Agung OIC  menyediakan visi yang berdaya maju untuk dialog yang jujur dan berorientasikan hasil.

Kesimpulannya, OIC telah menjalankan suatu usaha yang jujur dan serius dalam menggariskan tren meningkatnya Islamophobia yang dimenifestasikan dalam bentuk diskriminasi dan sikap tidak bertoleransi terhadap muslim, khasnya di Barat. Laporan ini telah menyediakan kompilasi terperinci berhubung insiden diskriminasi dan kebencian terhadap ummah Islam serta penghinaan dan fitnah terhadap Islam dan simbol-simbol sucinya. Laporan juga memasukkan rujukan kepada penemuan dan kenyataan yang berpunca daripada elit politik dan sumber lain berpengkalan di Barat. Laporan seterusnya menekankan kepentingan hubungan antara ummah Islam dan Dunia Barat melalui dialog antara agama dan dialog antara tamadun yang membuat syor dan cadangan yang boleh memudahkan dan membentuk sebahagian daripada hubungan tersebut. Laporan turut menyatakan keyakinan bahawa kesedaran semakin beransur-ansur wujud dalam diri masyarakat antarabangsa terhadap diskriminasi dan kebencian atas alasan agama. Usaha berterusan perlu dilakukan bagi menghasilkan pandangan yang positif serta hasil yang kondusif terhadap agama Islam dan umat Islam demi keamanan dan keselamatan global.

Untuk mendapatkan laporan penuh bagi ringkasan eksekutif ini, sila dilayari lelaman Pertubuhan Kerjasama Islam (Organization of Islamic Cooperation atau OIC), di:

www.oic-oci.org/uploads/file/Islamphobia/Islamophobia_rep_May_23_25_2009.pdf

 

Disediakan oleh;

Urus Setia Gabungan Pertubuhan Islam Bukan Kerajaan (ACCIN)

https://accinmalaysia.wordpress.com

Laporan Tinjauan OIC Pertama Mengenai Islamophobia (Mei 2007 – Mac 2008)

Laporan Tinjauan OIC Pertama Mengenai Islamophobia (Mei 2007 – Mac 2008)

Ringkasan Eksekutif

Satu daripada isu utama dihadapi dunia perhubungan antarabangsa kini ialah Islamophobia. Ia telah bermula sejak zaman permulaan Islam lagi. Namun sejak akhir-akhir ini fenomena ini telah melahirkan kebimbangan kepada dunia Islam. Menfitnah, sikap tidak bertoleransi dan pandangan negatif terhadap Islam dan umat Islam semakin berleluasa ekoran pihak Barat menganggap umat Islam menyokong kepada keganasan dan bersikap melampau. Peristiwa yang amat menyedihkan lebih-lebih lagi berlaku apabila simbol Islam iaitu Nabi Muhammad SAW dicemari dan dihina hingga menyinggung perasaan umat Islam yang akhirnya turut menimbulkan kekacauan dalam masyarakat.

Ekoran daripada inilah, semua pemerintah negara dan kerajaan semasa Sidang Kemuncak ke-3 di Mekah pada Disember 2005 meluluskan Program Tindakan 10 Tahun OIC, antara lain meluluskan penubuhan Badan Tinjauan di Sekretariat Agung OIC untuk menangani Islamophobia dengan memantau semua bentuk Islamophobia dan mengadakan dialog tersusun bagi menyatakan nilai-nilai Islam yang sebenar. Laporan Tinjauan OIC Pertama telah disediakan meliputi tempoh Mei 2007 hingga Mac 2008.

Laporan Tinjauan OIC Pertama ini dibentangkan dalam empat bahagian utama: (i) Definisi, latar belakang sejarah dan punca, (ii) Manifestasi terkini Islamophobia termasuk insiden Islamophobia dan kenyataan politik yang menghina Islam oleh beberapa ahli politik Barat serta perkembangan positif yang diperhatikan, (iii) Aktiviti & usaha Badan Tinjauan dan Sekretariat Serantau serta Antarabangsa untuk menangani isu Islamophobia, (iv) Kesimpulan dan cadangan.

 Metodologi dalam menyusun laporan ini termasuk pemadanan laporan dan kajian oleh pertubuhan-pertubuhan penyelidikan yang berwibawa dan para pemikir, hasil persidangan antarabangsa, dokumen dan resolusi PBB, memantau laporan yang boleh diperolehi mengenai insiden Islamophobia.

 Laporan ini juga turut memfokuskan kepada beberapa perkara, antaranya:

1. Keperihatinan OIC terhadap tindakan keras yang dilakukan terhadap umat Islam yang tinggal dalam komuniti  Barat dan gejala menfitnah Islam di seluruh dunia.
2. Kesimpulan berdasarkan kenyataan kumpulan-kumpulan Islam dan anti perkauman, bahan-bahan yang diterbitkan oleh pertubuhan-pertubuhan hak asasi manusia antarabangsa dan badan-badan pemantauan, hasil penyelidikan, laporan media dan sebagainya.
3. Aspek undang-undang berkaitan Islamophobia yang menyatakan bahawa fenomena Islamophobia sebenarnya bertentangan dengan kehendak instrumen antarabangsa  yang memastikan perlindungan daripada menfitnah agama, penghapusan diskriminasi serta sikap tidak bertoleransi terhadap umat Islam.
4. Hak kebebasan bersuara boleh dilakukan dengan penuh tanggungjawab dan ia tidak boleh menjadi lesen untuk menyakiti, menghina, memprovokasi, mengapi-apikan kebencian antara agama dengan menfitnah, mengecam dan menghina simbol suci agama Islam serta menyebabkan kekacauan dan keganasan dalam masyarakat.

Dalam menyusun laporan ini, Badan Tinjauan turut mengambil kira kerumitan isu Islamophobia dan cara bagaimana ia dilihat oleh protagonist. Turut diambil kira dalam mendefinisi Islamophobia ialah Pelapor Khas PBB yang menjelaskan Islamophobia ialah “suatu permusuhan dan ketakutan tidak berasas terhadap Islam dan akibat ketakutan atau kebencian terhadap orang Islam atau majoriti daripada mereka”. Badan Tinjauan juga menggunakan laporan dan daripada kaji selidik, kajian dan laporan insitusi antarabangsa yang terkenal, antaranya: August 2006 USA Today/Gallup poll; the Washington based Human Rights First, 2007 Report on Islamophobia; the Pew Research Center Report bertarikh 25 September 2007, the The European Monitoring Centre on Racism and Xenophobia (EUMC) dan The European Commission against Racism and Intolerance (ECRI)‘s latest 2007 “Third Report on the Netherlands” bertarikh 12 February 2008. Laporan ini dengan jelas menyebut peningkatan dramatik Islamophobia di Belanda dan umat Islam di Belanda menjadi subjek stereotaip, stigma dan adakalanya secara terang digambarkan dalam wacana politik perkauman dan media secara tidak seimbang.

Laporan juga mendapati fenomena Islamophobia akan berterusan menjadi perhatian masyarakat antarabangsa pada masa hadapan. Adalah dipercayai kemarahan dan bantahan dunia Islam lebih mendalam khasnya melalui penerbitan kartun yang menfitnah Nabi Muhammad SAW dan ucapan tidak bertanggungjawab Pope Benedict di Universiti di Jerman. Manakala, media mempunyai peranan penting dalam menyentuh isu Islamophobia untuk mengupayakan budaya toleransi dan persefahaman bersama dan bahawa kebebasan berekspresi seharusnya dikaitkan dengan tanggungjawab tertentu.

Laporan ini menyimpulkan bahawa kini terdapat kesedaran dalam masyarakat antarabangsa termasuk kerajaan, NGO dan masyarakat madani di mana mereka mula mengambil perhatian yang serius terhadap kebimbangan umat Islam menghadapi bahaya menfitnah Islam serta kesediaan mereka untuk melibatkan diri dalam dialog-dialog antara agama. Justeru, laporan berpendapat bahawa semua Negara Anggota OIC boleh meneruskan usaha mereka untuk memerangi Islamophobia dari pelbagai peringkat. Untuk akhirnya, satu set cadangan bagi mengukuhkan usaha Badan Tinjauan OIC bagi memerangi Islamophobia telah disediakan  dalam satu laporan untuk dipertimbangkan dalam Sidang Kemuncak.

Maklumat lanjut: www.oic-oci.org/uploads/file/Islamphobia/islamphobia_rep_may_07_08.pdf

 

Disediakan oleh;

Urus Setia Gabungan Pertubuhan Islam Bukan Kerajaan (ACCIN)

https://accinmalaysia.wordpress.com

ACCIN : Himpunan Sejuta Umat (HIMPUN)

KENYATAAN MEDIA – 21 OKTOBER 2011

Gabungan Pertubuhan NGO Islam atau Allied Coordinating Committee of Islamic NGOs (ACCIN) melihat bahawa golongan bukan Islam tidak perlu sangsi dengan penganjuran HIMPUN. Ia bertolak daripada asas keharmonian kehidupan beragama yang ada di Malaysia dengan prinsip saling menghormati prinsip-prinsip agama.

ACCIN memperakui dokumen persetujuan antara agama peringkat antarabangsa, “A Common Word”, yang menegaskan bahawa dunia masa depan bergantung kepada perdamaian antara semua agama, khasnya Islam dan Kristian. Berasaskan ini ACCIN memperakui bahawa perdamaian ini perlu menghormati asas dan kesucian agama; dan bahawa pertikaian, konflik, provokasi dan keganasan antara agama perlu ditamatkan atas dasar “Mencintai Tuhan dan Mencintai Jiran”.

Atas semangat perdamaian di atas, ACCIN menyeru agar HIMPUN yang telah menggariskan objektif dan prinsip yang jelas tersebut dihormati oleh semua pihak, termasuk pimpinan agama, ahli politik dan masyarakat Malaysia agar ia tidak disalahfahami. Kesangsian dan campur tangan pihak-pihak tertentu terhadap program ini tentunya tidak membantu dalam memberi mesej sebenar mengapa HIMPUN diadakan.

ACCIN percaya bahawa HIMPUN membawa satu semangat agar semua ummah beragama bersatu mengarusperdanakan agama dalam kehidupan. Semangat ini menghendaki wujudnya hubungan harmoni antara semua penganut agama. Agar hubungan tersebut dapat dicapai, usaha memurtadkan ummah Islam khasnya perlu ditamatkan. Asasnya ialah dengan kembali menghormati perkara-perkara yang sudah tercatat dengan jelas dalam agama dan Perlembagaan Persekutuan. Kini, warga Malaysia lebih memerlukan “relation” dan “harmonization” agar tidak terus mengalami polarisasi kaum yang semakin parah dan tidak membantu mencapai integrasi nasional.

DR. MOHD ROSLAN MOHD NOR

Setiausaha ACCIN 2011

ACCIN : Gerakan Homoseksual Bercanggah Dengan Asas Ajaran Semua Agama

KENYATAAN MEDIA – 01 NOVEMBER 2011

Allied Coordinating Committee of Islamic NGO’s (ACCIN) menyokong PBB dan OIC bahawa “In a world hatred in mistrust only the world’s religions can help”. Asasnya sudah ada di sini  bahawa Malaysia sebuah negara mesra agama, bukan sekular. Walaupun diuji dengan pelbagai isu antara agama, ACCIN mengingatkan SUHAKAM, Bar Council, Empower, KRYSS, Tenaganita, Seksualiti Merdeka dan semua pihak yang terlibat dalam program “Roundtable Discussion on Gender Equality : Unaddressed Women’s Rights Issues” pada 31 Oktober 2011, program “Human Rights for LGBTIQ: Making It Real in Malaysia” pada 2 November 2011 dan inisiatif lain seumpamanya bahawa tuntutan utama Gerakan Homoseksual di Malaysia, seperti perkahwinan homoseksual oleh “Rev” Ouyang Wen Feng, sebagaimana termaktub dalam Prinsip-prinsip Yogyakarta bercanggah dengan asas ajaran Islam dan semua agama yang menyumbang melebihi 2/3 populasi dunia dan melebihi 90% populasi Malaysia.

ACCIN terpanggil untuk menjelaskan kepada warga Malaysia bahawa semua agama banyak berbeza dalam kepercayaan, tetapi berkongsi banyak nilai moral seperti berdosanya atau salahnya judi, arak dan zina di luar perkahwinan sama ada melibatkan hubungan heteroseksual (lelaki dan perempuan), homoseksual (gay, lesbian dan biseksual), transgender dan sebagainya. Hubungan homoseksual jelas melawan fitrah menurut majoriti agama. Ia dinyatakan oleh pelbagai institusi agama seperti al-Azhar, Vatican City, Akal Takht dan pemimpin agama seperti Sheikh Ali Jumua, Archbishop Calestino Migliore dan Yang Mulia Dalai Lama. Penolakannya sebagai hak asasi dinyatakan oleh teks autoriti semua agama. Bagi yang tidak beragama, nilai moral perlu menjadi rujukan dalam pertimbangan nilai baik dan buruk. Nilai moral sama sekali menolak perlakuan salah ini. Konsep-konsep sekular yang pelbagai juga tidak dapat menjustifikasikan zina sukarela (heteroseksual dan homoseksual) antara orang dewasa sebagai hak asasi manusia secara konsensus.

ACCIN ingin mengajak parti politik dan masyarakat pelbagai agama untuk bersuara menyelar tuduhan tidak berasas transphobia, homophobia dan heterosexsualism ke atas semua agama dan tindakan mengeksploitasi agama untuk menghalalkan zina oleh gerakan ini. Ianya membuktikan tren diskriminasi ke atas agama berdasarkan faktor religiophobia, khasnya Islamophobia memang berlaku, semakin meningkat dan membimbangkan. ACCIN sedia bekerjasama dan meminta negara dan SUHAKAM agar mengambil tindakan kerana fitnah terhadap agama (defamation of religions) telah dianggap sebagai melanggar hak asasi manusia di PBB, OIC dan pelbagai mekanisme hak asasi manusia antarabangsa.

ACCIN juga berharap agar ahli politik dan masyarakat tidak terpengaruh dengan lobi sosiopolitik gerakan ini dan lebih spesifik apabila membicarakan tentang transgender. Kerana, istilah transgender boleh merangkumi golongan transvestit, intekseks, lesbian, gay, biseksual dan sebagainya. Transgender yang benar-benar mengalami masalah kekeliruan orientasi seksual dan identiti jantina yang diperakui agama dan pakar perubatan wajar dan telah pun diiktiraf di seluruh dunia. Transgender adakalanya disamakan dengan transsexual. Transexxualism sendiri dikategorikan sebagai penyakit mental oleh Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO). Transgender seperti mak nyah yang tiada masalah orientasi seksual dan identiti jantina sebenarnya perlu dibantu melalui usaha pemulihan, bukan melalui pengiktirafan sebagai hak asasi manusia.

ACCIN juga menyeru masyarakat Malaysia agar tidak menyokong mana-mana pemimpin masyarakat yang tidak menghormati asas dan kesucian agama, khasnya Islam yang juga agama Persekutuan, tanpa mengira latar belakang agama, bangsa dan parti politik, termasuk yang menyokong Gerakan Homoseksual dan tuntutan utamanya.

 

DR. MOHD ROSLAN BIN MOHD NOR

Setiausaha